Ο Παύλος Σιδηρόπουλος o σημαντικότερος εκπρόσωπος της Ελληνικής ροκ, ήταν δισέγγονος του Ζορμπά και ανηψιός της Ελλης Αλεξίου. Σε αυτές τις δύο διαφορετικές του ρίζες έβλεπε την αιτία της συνύπαρξης σε αυτόν του rocker και του σκεπτικιστή. Ο Π.Σ. γεννήθηκε στις 20/7/1948 (ή 28/7/1948, οι πηγές μου διαφωνούν) στην Αθήνα και ως τα επτά του χρόνια έζησε στην Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας του είχε έρθει από τον Πόντο και κατέληξε στην Αθήνα όπου άνοιξε εργοστάσιο παραγωγής χαρτιού για φωτογραφίες. Ξεκίνησε την καριέρα του το 1970 από τη Θεσσαλονίκη όπου είχε πάει για σπουδές στο Μαθηματικό.

THE REST OF THE BEST

Η ΒΑΣΙΛΩ

Όπου γάμος και χαρά
η Βασίλω πρώτη
περιδρόμιαζε γερά
κι έφτιαχνε συκώτι
περιδρόμιαζε γερά
κι έφτιαχνε συκώτι
όπου γάμος και χαρά
η Βασίλω πρώτη

Μα τους έδινε κι ευχές
συμπεθέροι, γεια σας
κι όσες λεύτερες μα θες
άει και στα δικά σας
άει και στα δικά σας

Όπου γάμος και χαρά
πρώτη η Βασίλω
έφαγε όμως μια φορά
η ρημάδα ξύλο
έφαγε όμως μια φορά
η ρημάδα ξύλο
όπου γάμος και χαρά
πρώτη η Βασίλω

Στην κηδεία μια φορά
της κυρα-Θανάσας
η Βασίλω είχε πει
άει και στα δικά σας
άει και στα δικά σας
ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΣ ΘΗΣΕΑΣ

Με κάτασπρο πανί ένα καράβι απ' το πενήντα έχει να φανεί
και συ βιδώθηκες μες στο λιμάνι με ανθοδέσμη που 'χει μαραθεί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί
ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.

Σε εδίκασαν να σπαταλάς τα χρόνια σε μια ζωή χωρίς προοπτική.
Χάνεσαι σαν το γλάρο στην Ομόνοια και όταν ψάχνεις λύση στην φυγή.
Πληρώνεις όσο-όσο τα διόδια και κομματιάζεσαι στην εθνική.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι Αριάδνη έχει μουγκαθεί.

Ποιος είναι ισοβίτης στο σκοτάδι ποιος αλαφιάζει δίχως πληρωμή;
Ποιος σκύβει στους αφέντες το κεφάλι και ποιος τα βράδια κλαίει σαν παιδί;
Ποιος ονειρεύεται πως κάποιοι άλλοι βγαίνουν και κάνουν πρώτοι την αρχή;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μουγκαθεί.

Ναυάγια ονείρων αρμενίζουν και τα κεφάλια γεμισαν σκουριά.
Στα σούπερ μάρκετ τέλειωσε η ελπίδα και συ κοκκαλωσες στη σκαλωσιά.
Πού πήγαν οι τρακόσοι του Λεωνίδα και τι θα πούμε τώρα στα παιδιά;
Ηλεκτρικός Θησέας; Και τα λοιπά.

Φοβάσαι ότι θα 'ρθει καταιγίδα και θα μας πνίξει όξινη βροχή,
βάλε σε γυάλα μέσα την πατρίδα και κρύψε την καλά μέσα στη γη.
Μήπως την ψάχνουν σαν την Ατλαντίδα αφού η Πανδώρα ανοίγει το κουτί;
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει μπερδευτεί.

Ψηφοθηρία, λόγοι κι εμβατήρια ποτέ δεν έφεραν την αλλαγή
για αυτό και χάθηκες στα σφαιριστήρια και μες στα γήπεδα την Κυριακή.
Τώρα καθώς κοιτάς τα διυλιστήρια ρωτάς ποιοι σ' έχουν βάλει στο κλουβί.
Ηλεκτρικός Θησέας σε πηγάδι κι η Αριάδνη έχει τρελαθεί.

Να κλείσεις θες πληγή θανατηφόρα και μες στα νέα ψάχνεις για δουλειά.
Τα δάκρυα σου γίνονται μαστίγια και τον λαιμό σου σφίγγουν σα θηλιά.
Όσα τα κέρδισες με τα μαρτύρια τα παζαρεύουν πάλι στα χαρτιά,
τρέχεις να ψάξεις μες στα καταφύγια και βρίσκεις μιαν αιχμάλωτη γενιά.

Μια πλαστική ανέμισες σημαία, πίστεψες σ' έναν άγνωστο θεό
κρέμασες το μυαλό σε μια κεραία ειδήσεις σίριαλ και τσίχλα ροκ.
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν τα λάθη κλέβουν τον καιρό;
Και πώς θα ξημερώσει άλλη μέρα όταν το ψέμα σέρνει τον χορό;

Ζωγράφισε έναν ήλιο στο ταβάνι, μίλησε με τ' αγέρι της νυχτιάς
και χόρεψε μαζί με τη σκιά σου στους ήχους μιας αδύναμης καρδιάς.
Πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς
πάρε τηλέφωνο την μοναξιά σου ή βγες ξανά στον δρόμο της φωτιάς.
Η Φαντασία Στην Εξουσία

Οι μπαγλαμάδες να παίζουν Ντύλαν
κι ο Πίτερ Χάμιλ διπλοπενιές
ο Τομ Γουέιτς με τα κλαρίνα
και τα νταούλια να παίζουν Γιες
να παίζουν Γιες

Βάλ' το παράθυρο στην πρίζα
κάλεσε το καλοριφέρ
δώσ' τη μπουγάδα στην εφορία
γράψ' ένα σύνθημα στο ασανσέρ
στο ασανσέρ

Άνοιξε γκάζι με το μυαλό σου
βάλε ταχύτητα με την καρδιά
η φαντασία στην εξουσία
δώσε τα ρέστα σου για μια βραδιά
για μια βραδιά.
Αμετανοητος

Είμαι έξω από το σύστημα εδώ και λίγα χρόνια
κι από κανένα δε ζητώ παράσημα, γαλόνια

Εγώ δε θέλω «ζήτω» από τα πτώματα
γιατί είμαι εθισμένος στα παραπτώματα

Είμαι έξω από το σύστημα με όνειρα βαρβάτα
κι άσε να λεν για μια κοντή γατούλα με γραβάτα

Εγώ δε θέλω «ζήτω» από τα πτώματα
γιατί είμαι εθισμένος στα παραπτώματα

Είμαι έξω από το σύστημα, γλυκιά μου πιτσιρίκα
σε γουστάρω δίχως προίκα, δίχως ένσημα και ΙΚΑ

Εγώ δε θέλω «ζήτω» από τα πτώματα
γιατί είμαι εθισμένος στα παραπτώματα

Εγώ δε θέλω «ζήτω» από τα πτώματα
γιατί είμαι εθισμένος στα παραπτώματα
Ο γέρο Μαθιός

Ξαπλώνει η νυχτιά
μες στ' άγρια βουνά
κι ο γέρο-Μαθιός
καπνίζει σκυφτός.

Κοιτάει γελαστός
το λίγο του βιος
κι αράζει απαλά
σιμά στη φωτιά.

Με πλούσια μαλλιά
και γένια μακριά
ο γέρο-Μαθιός
μοιάζει άγιος σωστός.

Ψηλά στα βουνά
παν χρόνια πολλά
που ζει μοναχός
αυτός κι ο Θεός.

Σαν ο ήλιος θα βγει
ξυπνάει το πρωί
προσεύχεται απλά
και πάει για δουλειά.

Κάπου έξω μακριά
η φύση γελά
κι αυτός με ορμή
οργώνει τη γη.

Με πλούσια μαλλιά
και γένια μακριά
ο γέρο-Μαθιός
ναι μοιάζει άγιος σωστός.

Ψηλά στα βουνά
παν χρόνια πολλά
που ζει μοναχός
αυτός κι ο Θεός.
Ο Ντάμης ο Σκληρός

Κλαιν τα βουνά στην Μπαρμπαριά
πιάσαν τον Ντάμη τον σκληρό
με δυο σκυλιά σε μια σπηλιά
ζούσε σα λεύτερο θεριό

Από μικρός ατίθασος
ζούσε μονάχος σα στοιχειό
λέγαν πως ήτανε τρελός
τον διώξανε κι απ' το χωριό.

Χωρίς μιλιά χωρίς δουλειά
πήρε έτσι ο Ντάμης τα βουνά
τώρα κορμί άδειο σακί
κρέμεται από σφιχτή θηλιά.

Μ' ένα σπαθί σαν αστραπή
έκλεβε ο Ντάμης τα χωριά
να πάρει μιαν εκδίκηση
γι' αυτά που τράβηξε παλιά.

Στο δικαστή άγριο ληστή
τον σύραν ένα πρωινό
κι αυτός εκεί λέει στη βουή
φταίτε κι εσείς για τούτα εδώ.
Ο κόσμος τους

Ο κόσμος τους
Δένω τα μάτια και τα χέρια
να μη βλέπω άλλο πια
τα σκληρά τους μαχαίρια
τη μικρή τους καρδιά.

Και κοιμούνται και ξυπνάνε
μας χτυπάνε όπου βρούν
μηχανές που περπατάνε
που δεν ξέρουν να ζουν.

Κλείνω στόμα και μύτη
του βαρέθηκα πια
να με λένε αλήτη
και γελώντας, μαλλιά.

Τώρα μόνος σαν τσακάλι
στα βουνά τριγυρνώ
για το κλούβιο τους κεφάλι
ούτε που θα νοιαστώ.
φυλης & σπαρτης

Μες το σκοτάδι πάλι περνάει,
το παλικάρι που σ' αγαπάει.
Φυλής και Σπάρτης στρίβει γωνία,
και τονε τρώει η αγωνία.

Την αγάπη σου έχεις δώσει,
σ' έναν άλλον πιο λεφτά,
μα τα χείλια σου ζητάνε,
του λεβέντη τα φιλιά.

Κλαίει άκου, σα μικρό παιδάκι,
βρ' έβγα για λίγο στο μπαλκονάκι.
Μη του χαλάς άλλο χατίρι,
βάλε στις δυο το ξυπνητήρι.

Και μην ακούς άλλον κανένα,
αφού το θέλεις το παιδί,
πιο πολύ κι απ' το χρυσάφι,
η αγάπη η αληθινή.

Σε βλεπω τώρα που κατεβαίνεις,
και τη ψυχούλα μου πως τη γλυκαίνεις.
Βρε άιντε και τρέχεις στην αγκαλιά του,
και πάει να σπάσει η δόλια η καρδιά του.

Γεια στα χέρια σου βρε Θέε μου,
που 'πλασες τέτοιες ψυχές,
που γουστάρουν την αγάπη,
δίχως τζιριτζάντζουλες.

Γεια στα χέρια σου βρε Θέε μου,
που 'πλασες τέτοιες ψυχές,
που γουστάρουν την αγάπη,
δίχως τζιριτζάντζουλες.
Η ΓΟΜΟΛΑΣΤΙΧΑ

Σα γομολάστιχα τα σβήσανε μια μέρα,
τα σβήσαν όλα οι κουβέντες που 'πες χθες.
Τα σβήσαν όλα σαν το φύσημα του αγέρα,
μα είχες τον τρόπο κι αυτά ωραία να τα λες.

Είχες το βλέμμα της αγάπης που 'χει σβήσει,
μα εγώ κοιτούσα δυο ματάκια νευρικά.
Αχ, κι έλεγα Θέε μου, πριν την πόρτα μου να κλείσει,
να τα φιλούσα γι' άλλη ακόμα μια φορά

Γιατί δεν ήτανε για μας τους δυο ετούτη η αγάπη,
σαν τους τσιγγάνους τριγυρνάμε εδώ κι εκεί.
Άλλη μια ακόμα ιστορία στο ντουλάπι,
τώρα με άλλη θα 'μαι εγώ και μ' άλλον εσύ.

Ο έρωτάς μας το νήμα πρώτος ποιος θα κόψει,
ο έρωτάς μας ήταν εξοντωτικός,
κι όμως την ξέραμε κι οι δυο την άλλη όψη
πως κάποια μέρα θα τελείωνε κι αυτός.

Γιατί δεν ήτανε για μας τους δυο ετούτη η αγάπη,
σαν τους τσιγγάνους τριγυρνάμε εδώ κι εκεί.
Άλλη μια ακόμα ιστορία στο ντουλάπι,
τώρα με άλλη θα 'μαι εγώ και μ' άλλον εσύ.
Νάυλον ντέφια και ψόφια κέφια

Τετρακόσιες δραχμές ζητάς
να μου παίξεις παλιά τραγουδάκια
μου θρονιάστηκες σαν κερατάς
σε αρτίστικα μπαρ στα Κολωνάκια

Μελέτησες τον μπαγλαμά φοράς και γιλεκάκι
και σταυροπόδι στάζεις τις πενιές
προπάντων η παράδοση στραβά το καβουράκι
και μόρτικα τη βγαίνεις στις μικρές τις μάγισσες

Σε μεθάει το παράπονο
και με πρήζεις με νάιλον ντέφια
με σκεπάζεις με σάβανο
και τη νύχτα μου σπας με ψόφια κέφια

Αγόρασες και τον λουλά απ' το μοναστηράκι
ο Μάρκος θα σου τράβαγε τ' αυτί
και τώρα που μας έγινες μοντέρνο κουτσαβάκι
δε ρίχνεις και σε μας τη συνταγή την πονηρή

Κάποιο βράδυ μες στη σχολή
είπες είμαι γιάνκης ατζέντης
τα 'κανες κάτω απ' τη προτομή
και ακόμα περνιέσαι λεβέντης

Μελέτησες τον μπαγλαμά, φοράς και γιλεκάκι
και σταυροπόδι στάζεις τις πενιές
προπάντων η παράδοση στραβά το καβουράκι
και μόρτικα τη βγαίνεις στις μικρές τις μάγισσες

Αγόρασες και τον λουλά απ' το μοναστηράκι...
DAY AFTER DAY

Sitting in the park along and dreaming
Living in the past and thinking
Lonely days that Ive been waiting just for you
Rainy day comes and I am feeling
I dont feel like leaving
Lonely days and Im still waiting just for you

Stay, cause I need you to help me to end my day
Stay, cause I need you to help me to find my way
Stay, in the middle of the night I am so afraid
Stay and help to make the time go

Sunny day but I cant see it
Happiness but I cant feel it
Things I lost when I was waiting just for you
Faces like the comets come and go
But I dont want to know
Days and nights when I was waiting just for you

Stay, cause I need you to help me to end my day
Stay, cause I need you to help me to fight my way
Stay, in the middle of the night I am so afraid
Stay and help to make the time go
Tell me

Waiting a sun that I know it will never rise
waiting for a better time
I came as a settler to live in a foreign land
trying to built my own life
living alone in a place that i got no friends
living alone with a lamb
I'm trying and trying to find just a friendly face
where I can easily smile

But tell me how can I smile?
tell me how can I lie?
sitting alone in a darkness and empty room
waiting and waiting the sun, waiting the sun

I dream every night but my mind in a show-trip
I fly every night back to Greece
I remember the sky and the country where i was born
the beaches and the deep blue sea
day after day is getting closer is never meet
my settler has nothing to say
I came as a settler to live in this foreign land
and hope I'll make it one day

But now how can I spy...
Νοκ Αουτ

Την έχω βρει τη συνταγή, ένα κοκτέιλ πρώτο
Γιατρεύει κάθε μου πληγή, νοκ άουτ και στον τόπο
Μ’ αυτό τη βγάζω καθαρή και πόλεμος να γίνει
Μπορεί να ζήσουμε, μπορεί, το πίνω και με πίνει

Είμαι νοκ άουτ, θα χαθώ, μπέρδεψα τα αισθήματα
Είμαι νοκ άουτ, κράτα με ν’ αντέξω τα χτυπήματα
Νοκ άουτ, νοκ άουτ

Κοίτα το φιλαράκι μου, αμίλητος το πίνει
Να ξέρεις πως για πάρτη μου και τη ζωή του δίνει
Υπάρχουν λόγοι σοβαροί γι’ αυτό και στ’ αναφέρω
Έχουν αγριέψει οι καιροί και πού θα βγει δεν ξέρω

Είμαι νοκ άουτ, σε μισώ, μ’ έφαγαν τα αισθήματα
Είμαι νοκ άουτ, κράτα με ν’ αντέξω τα χτυπήματα
Νοκ άουτ, νοκ άουτ

Είμαι νοκ άουτ, σ’ αγαπώ, έχω κι εγώ αισθήματα
Είμαι νοκ άουτ, κράτα με ν’ αντέξω τα χτυπήματα
Νοκ άουτ, νοκ άουτ, νοκ άουτ
ΦΕΡΕ ΒΟΤΚΑ

Έχεις δικό σου μαγαζί
Κρατάς και πορτοφόλι
Άσε ρε Βάσω το γαζί
Εσένα θέλουμε όλοι, εσένα θέλουμε όλοι

Φέρε βότκα, φέρε πάλι
Φέρε βότκα πορτοκάλι
Να μου φτιάξει το κεφάλι
Φέρε Βάσω φέρε κι άλλη
Γιατί έχω γίνει χάλι

Χαμογελάκια και ματιές
Πουλάς μεσ' το μπαράκι
Βάσω κερνάω κάτσε πιες
Μας έχεις στο τσεπάκι, μας έχεις στο τσεπάκι

Φέρε βότκα, φέρε πάλι
Φέρε βότκα πορτοκάλι
Να μου φτιάξει το κεφάλι
Φέρε Βάσω φέρε κι άλλη
Γιατί έχω γίνει χάλι, γιατί έχω γίνει χάλι
Sally's dance

Penulis : DON KORLEONE ~ Sebuah blog yang menyediakan berbagai macam informasi

Artikel THE REST OF THE BEST ini dipublish oleh DON KORLEONE pada hari Τρίτη 6 Απριλίου 2010. Semoga artikel ini dapat bermanfaat.Terimakasih atas kunjungan Anda silahkan tinggalkan komentar.sudah ada 0 komentar: di postingan THE REST OF THE BEST
 

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου